Y por eso rompimos é a historia da parella formada por Min e Ed e de como esta finalizou, as razóns polas que romperon, narradas en forma de pequenos relatos. Min é a narradora da novela, que vai camiño da casa de Ed para devolverlle unha caixa con moitos recordos dos seus tempos xuntos, que vai sacando un a un, e escribindo nunha carta para el a historia do obxecto en cuestión e a súa relación con algunha das razóns polas que romperon.
Nun principio pensei que ía a ser unha novela moi romántica e pastelosa, tipo de lectura que sabedes que non me gusta, pero como trataba o tema dunha ruptura decidín probar e darlle unha oportunidade, algo que agradezo, xa que me gustou moito.
En primeiro lugar, a forma na que se presentan as diferentes historias e moi dinámica, fácil de ler e moi interesante, xa que se presenta un obxecto (en forma dunha ilustración preciosa, por certo) a redor do cal xira o relato, de maneira que o lector está sempre pendiente de atopar esa relación obxecto-recordo-razón da ruptura. As historias que se contan son preciosas, pois a forma de narrar do autor é moi especial e moi bonita, con referencias contínuas co cine antigo ou alternativo.
Ademais, a protagonista feminina, Min, caeume moi ben. Normalmente, a rapaza da relación amorosa soe caerme moi mal ou ter certas actitudes puntuais que non me gustan, ou ben por depender demasiado da parella ou por aturar certos abusos dela ou simplemente por obsesionarse con ela e a súa relación, pero neste caso, gustoume moito o seu comportamento, as razóns polas que romperon, a súa reacción ante certos acontecementos e, en xeral, a súa forma de ser, caeume ben. Ata Ed, que non é o prototipo de chaval que me gusta para nada, non me caeu mal de todo (coa excepción de certos asuntillos, como o gran final e gran razón para finalizar a relación).
Gustáronme as subtramas da novela, como a festa que a parella planeaba e eses enfados cos amigos de ambos, e tamén como se iban desenrolando e complicándose á vez que se relacionaban coa trama principal.
Por último, o gran final non o esperaba para nada. Xa sabedes que este é un punto moi importante nun libro para min, que pode decidir se me gusta ou non, e neste caso quedei bastante satisfeita. Aínda que creo que non lle pega á trama e ao tipo de libro para nada (tan tan especial), ese suceso imprevisto para min e que non supuxen en ningún momento creo que é unha boa forma de rematar o libro e unha moi boa razón para separar á `parella, non me desgustou.
Conclusión: Moi ben. Un libro especial e que me gustou moito.
Ningún comentario:
Publicar un comentario