3 de dec. de 2014

Reseña: Ocho casos de Poirot


Encántanme os libros de Agatha Christie, sobre todo os do detective Poirot, polo feito dos impresionantes e inesperados finas que a autora escribe. Normalmente, cada libro trae un só misterio, pero neste caso, "Ocho casos de Poirot" é unha recopilación de oito relatos de misterio que non eran os suficientemente longos ou intrigantes para facer con eles unha novela independiente. Gústanme máis, polo xeral, as novelas nas que se resolve un só caso pois ten máis intriga e o final é menos obvio para o lector e moi sorprendente, aínda que algúns dos misterios deste libro gustáronme.

Vou falar individualmente dos casos que podemos atopar en "Ocho casoso de Poirot":

- El inferior: Non me gustou moito porque o culpable xa se vía vir en certo modo. A pesar diso, tendo en conta os restantes misterios do libro, non está tan mal; é dos mellores.

- El expreso de Plymouth: É un caso moi cortiño,  non me gustou porque se resolve sen apenas investigar e é algo obvio e que parece mentira que escribira Agatha Christie. 

- El caso del Baile de la Victoria: Empezou ben pero perdeu interés cara ao final. Outra vez (sei que me repito) un final obvio e para nada típico da autora.

- El misterio de Market Basing: Aínda que cun final inesperado que me gustou, pareceume moooi curto (só son cinco páxinas).

- La herencia de los Lemesurier: Gustoume todo o que se conta sobre unha lenda que di que os primoxénitos desa familia morren sempre sen herdar, polo feito de ser algo moi intrigante ao cumplirse esta sempre; pero o final foi un pouco forzado e decepcionante. Outra vez se trata dun caso curto.

- El misterio de Cornwall: Gustoume moito, a verdade. Está moi ben polo feito de ser un misterio intrigante (trata dunha muller que cre que o seu marido a envenena e que morre de repente) e cun final pouco esperado, tendo en conta os desta novela.

- El rey de bastos: O meu preferido sen dúbida algunha. Interesante, extensión perfecta e final relativamente inesperado.

- El robo de los planos del submarino: Pouco interesante, nin ben nin mal, deixoume indeferente.

- La aventura de la cocinera: Moi ben, xunto co antepenultimo o mellor.

En conclusión, os misterios da novela recopilatoria "Ocho casos de Poirot" ganan moito segundo lemos, sendo os últimos os mellores, pero, aínda así, non creo que este sexa un bo libro (nin en xeral nin dentro da saga de Poirot) nin moito menos un exemplo da obra de Agatha Christie.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...