1. Se che gustou a triloxía Delirium de Lauren Oliver, gustarache a saga Traición de Scott Westerfield.
A saga Delirium ésta formada por tres libros de temática distópica moi coñecidos, escritos por unha autora tamén moi famosa e recoñecida, mentres que a saga Dos feos ou saga Traición, de Scott Westerfield, desapareceu por completo do mundo da literatura xuvenil despois de certo éxito no momento da súa publicación.
Creo que se trata de dúas sagas moi semellantes en varios aspectos, polo que se che gustou unha delas a outra tamén o fará. En primeiro lugar, ambas se desenrolan nun futuro distópico e nunha sociedade moi controlada e bastante superficial. En ambas sagas hai unha operación cirúrxica que cobra un papel moi importante e que marcará un cambio na súa vida, así como un grupo de rebeldes cos que a protagonista terá certa relación, polo que a trama dos dous libros vai nesa dirección e as personalidades das protagonistas son moi semellantes, ambas senten o mesmo en situacións semellantes e actúan da mesma maneira, marcadas polos mesmos valores.
En definitiva, se che gustou a triloxía Delirium, deberías probar a saga Traición e viceversa.
2. Se che gustou Las ventajas de ser un marginado de Stephen Chbosky, gustarache El guardián entre el centeno, de J.D Salinger.
Estas dúas novelas son moi especiais para min e forman parte do grupo dos meus libros preferidos, pois ambas teñen unha trama que segue a liña que me gusta: son reflexivas e teñen unha temática moi semellante, nas que se fala sobre un personaxe marxinado pola sociedade e moi moi especial. Se che gustan os libros profundos e realistas, con certas reflexións, e algunhas tramas deprimentes e algo duras, e tamén cunha evolución do protagonista, considero que calquera destas novelas é ideal para ti.
Se disfrutaches con Las ventajas de ser un marginado debes probar El guardián entre el centeno, e viceversa, pois, aínda que a narración e a escritura por parte dos autores e diferente, con tan só algunha semellanza, o argumento, o tema, é bastante parecido, así como a forma de pensar de Charlie e Holden. Non teñen historias que se basen no mesmo nin xiran ao redor dos mesmos eixes e tramas, pero creo que o lector dunha pode ser perfectamente lector da outra.
3. Se che gustou a triloxía de Los Juegos del Hambre de Suzzane Collins, gustarache a triloxía Amanecer Rojo de Pierce Brown.
Se eres un lector habitual de literatura xuvenil é case imposible que non leras a famosísima triloxía de Los juegos del hambre de Suzzane Collins. Trátase dunha distopía que considero moi boa, cun mundo perfectamente creado pola autora e imaxinado por ela ata o milímetro, non hai ningún elemento collido por pinzas. Cando eu lera a triloxía, alá polo 2012, recordo que me apasionara e que non puidera deixar de ler nin un só segundo ata finalizar os libros debido á intriga que en certa maneira existe na novela, esa necesidade de saber que ocorrerá coa protagonista.
Nesta triloxía hai un mundo moi dividido en clases sociais, aínda que non se trata exactamente desta separación que coñecemos, senón que todos os poderosos con alto nivel económico están agrupados nun distrito mentres que os demais, máis pobres canto maior é o número do distrito, viven na meseria sen ter sequera que comer. En Amanecer Rojo, outra das miñas distopías favoritas, ocorre algo parecido: tamén hai varios grupos sociais distintos, pero esta vez separados por cores. Cada unha delas ten unha ocupación na sociedade, pero todas elas están sometidas aos dourados, que dirixen o mundo. En ambas triloxías un membro da clase máis baixa intentará vencer eses límites da sociedade e chegar ao máis alto. Ademais, nas dúas sagas existe unha competición, moi violenta, cuxo resultado marcará a vida do protagonista e o destino da sociedade.
Aínda que as historias toman camiños diferentes e quizais Amanecer Rojo é algo máis dura que Los Juegos del Hambre, seguen unha liña con certos puntos en común e ambas tratan certos temas, polo que creo que se che gustou unha delas, disfrutarás o mesmo ou incluso máis da outra.
4. Se che gustou Ciudades de Papel de John Green, gustarache La casa 758 de Katheryn Berla.
Se che gustou moitísimo, coma a min, Ciudades de Papel, gustarache La casa 758; pero non só se che gustou este, senón se disfrutaches con todos ou algún dos libros do marabilloso John Green , pasarás un bo rato coa novela de Kathryn Berla, pois teñen moitos e ningún puntos en común.
Basicamente, o único que relaciona a todas estas novelas é a temática e a forma de ser narradas, que tamén teñen en común todas as publicación do selo Nube de Tinta (que me encanta): búscase a reflexión por parte do lector mediante a reflexión do personaxe principal e as historias que se tratan son emotivas, tristes e diferentes. Os personaxes teñen algún tipo de problema que os diferenza das demais persoas da súa idade e que os marcará de por vida.
Tamén a prosa dos autores ten certos puntos en común, é unha narración pausada pero amena que che deixa empaparte dos senyimentos narrados e que te introduzas na historia con facilidade, disfrutando cada palabra.
Aínda que John Green sempre primará no meu corazón, creo que se eres un dos seus lectores habituais, debes intentalo con La casa 758, porque a min tamén me gustou moito e creo que che sorprenderá.
Ningún comentario:
Publicar un comentario