Reseña: Todos los detectives se llaman Flanagan

Este libro pertence a unha serie de doce novelas de detectives creados por dous autores españois: Andreu Martín e Jaime Rivera. Trátase do segundo libro de Flanagan pero, aínda que comparten personaxes, temática e pode que falen nalgún momento (aínda que rara vez) de un feito acontecido en obras anteriores, pódense ler desordenados sen problemas.

Flanagan, é un adolescente que comeza a resolver pequenos e tribais misterios para ganar algún diñeiro pero vese envolto en casos de secuestros, drogas e roubos entre outros. Neste caso, deberá descubrir o paradeiro de José, o sobriño dunha rapaza xitana da súa idade da que se namora perdidamente. A investigación, que nun principio parecía sinxela e cun desenlace obvio, vólvese complicada e Flanagan entrará nun mundo de comercio de bebés e outros delitos e coñecerá a Nines, unha rapaza rica que complicará a súa vida persoal.

Gustoume o libro, xa que enseguida simpatizas co protagonista e queres saber cal é o desenlace do misterio pero non é dos mellores deste xénero e non consigue intrigarche e deixarche intranquilo ata que les o final como outros autores, como Joan Manuel Jisbert ou incluso Jordi Sierra i Fabra nalgúns dos seus libros. A súa lectura é moi fácil e, ademais, finalizas a novela en moi pouco tempo pois é moi sinxela. Recoméndo Todos los detectives se llaman Flanagan para aquelas ocasións nas que apetece ler pero algo non moi longo, nin complicado e que non requira moita atención pero si que me gustou e gardo un bo sabor de boca.