12 de maio de 2016

Reseña: Farenheit 451 de Ray Bradbury


“There must be something in books, something we can’t imagine, to make a woman stay in a burning house; there must be something there. You don’t stay for nothing.” 
"Debe haber algo nos libros, algo que non podemos imaxinra, para facer que unha muller permaneza nunha casa en chamas; debe haber algo ahí. Ti non te quedas por nada"


Non sei si recordaredes que comentei, haberá uns 6 meses, que desexaba ler as tres novelas distópicas clásicas, nais dos actuais libros do xénero, que son Farenheit 451, Un Mundo Feliz e 1984. Este último era o que de verdade me chamaba a atención, pero como tamén era (en apariencia polo menos) o máis complexo, decanteime por Farenheit 451 para comezar con eles.

Tal e como esperaba, pois era perfectamente consciente de que quizais podía ocorrer, esta novela non me gustou en exceso, é dicir, si me pareceu moi ineteresante e moi intelixente con respecto as ideas que se sosteñen e as reflexións do autor por medio do protagonista, pero o que é o libro en si, a narración, historia e trama, non me apasionaron e parecéronme normaliños, mediocres, non porque estiveran mal pensados ou executados senón porque non me sorprenderon en absoluto e non creo que se trate dos aspectos que deban destacarse da novela e polos cales esta é célebre: o importante, o intelixente e o distinto de Farenheit 451 son as ideas e reflexións, a crítica á sociedade e ás novas décadas que estaban por chegar e cuxos cambios se estaban prevendo e que, en moitos casos, efectivamente se cumplen.
A novela conta a historia dunha sociedade futura na que os libros están prohibidos, para evitar que as persoas pensen e razonen e traten de poñer pegas ou dubidar acerca de algo que o Estado e o goberno impoñen ou din. Ademais, as persoas non están interesadas en ler, porque iso é algo lento, que leva tempo, entre os sucesos das súas rápidas e caóticas vidas, nas que o único que se busca é ser feliz, mediante a ignorancia e aceptando todo o que se lle da xa feito. Para evitar a lectura que poida alterar o ambiente e á poboación, créase un grupo de bombeiros que se encargan de prender lume ás casascon libros, os propios libros e, en ocasións, á xente que os posúe.

O certo é que o libro non me acabou de convencer, pareceume un libro de 3 estrelas sobre 5 e sen máis, porque aínda que, como xa digo, está ben pensado e ten unha gran reflexión e razonemento detrás (e isto é indudable) isto non é suficiente para acabar de apasionarme, e fáltame algo de acción, algún suceso, e que se expliquen máis profundamente as cousas que leva a cabo o protagonista, porque, en moitas ocasións, carecen de sentido ou ocorren tan rápido que nin tempo a asimilalo che da. É un libro cortiño, no cal pasan mil cousas sen que queden moi claras as razóns polas cales ocorren, no que o ritmo é demasido rápido pero sen que pase nada en especial e que non engancha.

Todo isto é un pouco contradictorio, pero é a miña opinión: é un libro curto no que ocorren demasiados feitos pero á vez non pasa nada interesante. Non sei, o único que me atrapou foron as reflexións do autor e penso que é, realmente, o único que merece a pena.

De feito, a parte que máis me gustou foi a final, cando aparecen en escena uns homes que non seguen a mesma liña que os vistos ata o momento, e cuxa mensaxe e labor me pareceron esperanzadoras e moi bonitas. O final da novela tamén é bo polos últimos razonamentos que aparecen, que recollen os de toda a novela pero dunha forma máis positiva e buscando mellores posibilidades.

En canto a personaxes, máis que o do protagonista, que é complexo e ben construído, gustoume e convenceume moitísimo máis o seu xefe, quen, a pesar de non ler, polo seu traballo e experiencias pasadas, coñece centos de citas literarias de distintos autores e sabe empregalas como armas verbais contra os seus enimigos. É un moi bo personaxe e é imprescindible para a trama e para a novela en sí.

En conclusión, pola súa trama e polas poucas páxinas que posúe non acabou de convencerme, pero si me alegro de telo lido polas reflexións e as ideas políticas e da sociedade tan interesantes, que en parte predixeron o futuro, aínda que me faltasen sucesos, xiros e algo máis que non sei identificar. un simple 3/5 en Goodreads.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...