16 de xan. de 2015

Reseña de El Corredor Del Laberinto: El Destello



Encantoume. El Destello, de James Dashner, é unha precuela da saga El Corredor del Laberinto na que se conta como o mundo acabou sendo tan horrible como o coñecemos na triloxía anterior e como a enfermidade da que trata se extendeu e espandeu polos supervivintes da catástrofe que ocurriu no planeta.
Gustoume moitísimo que os protagonistas da novela non sexan os mesmos da triloxía e que todo vaia paso por paso, de maneira que entendas á perfección como avanza a desgraza polo planeta. Unha grande pega que lle vexo, é o feito de que non hai capítulos neste libro, senón que a historia se conta "dun tirón", sen pausas nin saltos no tempo: por exemplo, en lugar de saltar do fin dun día ao comezo do seguinte, conta o que ocorre mentras durmen, o que soñan... Non é algo que nun principio sexa molesto, pero eu acostumo a parar de ler ao final do capítulo e desta maneira tiña que parar no medio das diferentes tramas, polo que acabou por non gustarme.

En canto ao final, non me gustou demasiado porque non e nada elaborado, é decir, despois de tantas voltas que da a novela, esperaba un final moi pensado e, en cambio, termina de repente, sen máis, e deixoume algo indiferente.

A pesar disto, encatoume a trama porque encaixaba á perfeccion coa triloxía da que é precuela pero sen repetir nada e facerse pesado  e aburrido. As tramas son bastante variadas dentro do libro e entreteñen moito, facendoche pasar un momento formidable.

En conclusión, sen dúbida o lería si tivera que volver a facelo e recomendo a súa lectura, eso si, sempre despois da triloxía de "El Corredor del Laberinto" porque senón no hai forma de enterarse de nada e ademais estrope as sorpresas desta.

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...